Michał Komski

Jak w łagodny sposób zrozumieć swoje problemy? Jak poczuć swoje ciało i emocje? Co daje praca z ciałem poprzez taniec i ruch? Jak wygląda głęboka podróż w głąb siebie na zajęciach świadomej pracy z ciałem w tańcu i w ruchu? O tym m.in. rozmawiamy z Beatą Rutkowską. Podcast jest też na YouTube, gdyż podjęłyśmy się zadania zatańczenia rozmowy. Jak nam się to udało? Zobaczcie sami!:) https://www.youtube.com/watch?v=2HeJ-_ON5aw Czym jest mądrość ciała i co to znaczy, że można zatańczyć […]

Obraz i tekst powstał na warsztatach z malarstwa i pisania intuicyjnego prowadzonych przez Ewelinę Wolską-Bartz oraz Aleks Makulską Naszą inspiracją była fraza: „Zawsze miałaś tę moc, moja droga, musiałaś ją tylko w sobie odkryć”. Planowany jest również e-book z tekstami pozostałych uczestniczek ilustrowany naszymi pracami. W świecie zupełnie nam znajomym żyła sobie mała dziewczynka, pełna energii, ciekawa świata, twórcza, nieco pyskata. Dziewczynka ta mówiła często i zdecydowanie: „nie, nie!” i „tak, tak!”.

Esej o dualizmie, zwrotowi w stronę czucia, które w naszych czasach, gdy nie ma dostępu do prawdy, wydaje się jedyną stałą, informacją „z pierwszej ręki”, która jednak może skutecznie oddalać od drugiego człowieka oraz konieczności powrotu do naszych ciał. Po wypowiedzeniu przez ks. Tischnera konceptu „Inny to ja sam”, wszystko powinno być już jasne. Ten genialny filozof wyprzedził swoją epokę, a mimo to koniec ery dualizmu nie nastąpił. Może dlatego, że Tischner to ksiądz, a nie Chrystus, którego przyjście

Często zastanawiamy się, co się dzieje, kiedy miłości jest zbyt mało. Skutki mogą być dramatyczne. Czy brak miłości można rozumieć tak samo jak brak dobra, czyli zło? Czy wtedy poza brakiem kryje się tam jeszcze większa zasada, która odejmuje i niszczy? Śmiem twierdzić, że tak, bo usunięcie miłości nie pozostawia jedynie bezosobowej pustki, ale zasiewa to, co złe: nienawiść, zazdrość, zawiść, złość…   Co jednak dzieje się

Tekst z cyklu poranne natchnienia na granicy słowa i tańca Kiedyś myślałam, że rozwój polega na tym, żeby jeszcze trochę się postarać.Jeszcze jeden kurs, jeszcze jeden sukces, jeszcze jeden krok — i wtedy wreszcie będę szczęśliwa. Tak brzmiało moje wewnętrzne „jutro”, które zawsze miało przyjść. Tylko że nigdy nie nadchodziło. „Przez lata powtarzałam sobie: jutro będzie lepiej.Jutro, kiedy skończę doktorat.Jutro, kiedy jeszcze trochę się postaram.Jutro, kiedy udowodnię, że jestem

  Oglądając nagrania z dzieciństwa, widzę wyraźnie moment, w którym mała, radosna i odważna Agniesia zaczęła się zmieniać. W przedszkolu byłam spontaniczna, ruchliwa, pełna pomysłów. Po rozpoczęciu szkoły – coraz bardziej poważna, skupiona, nagradzana za wyniki i „grzeczność”. Wtedy zaczęła się moja droga w stronę perfekcjonizmu. Zamiast zabawy i wygłupów – świadectwo z czerwonym paskiem, nagrody, turnieje. Zamiast swobody – presja, by być najlepszą. Długo wierzyłam, że to moja

Z cyklu wiersze powstałe z ruchu Czujące istoty Tańczące dusze Ja jestem tańczącym duchem Zatańczę więc taniec mojej duszy Która wszystko może, co tylko wybierze Taniec szamanki, taniec królowej, taniec wiedźmy Tam-to-tu-tam-to-tu-tam-to-tu – Przodkowie, zatańczmy w kręgu! Od skóry, która dotyka ziemi Od kości, które dotykają mięśni Od organów, które wibrują w wewnętrznym rytmie Od płynów, które wypełniają naczynie ciała… Odbijam się  I jestem już tam – –  Gdzie rozum nie dosięga

Z serii poezja ucieleśniona     Kiedy myślę o współczesnej kobiecie, widzę ją silną w swojej skórze i obecną w chwili. Czującą wiatr, ziemię, wodę i słońce. Taką, która potrafi być łagodna dla swoich wewnętrznych dzieci i wybaczająca wobec wewnętrznych rodziców. Taka kobieta wie, że jej własne doświadczenie bywa cenniejsze od cudzej wiedzy. Wie też, że jej prawda może spotkać się z prawdą drugiego człowieka — bez rywalizacji, w spotkaniu. Jest

Chodzenie na łonie natury zwiększa wrażliwość człowieka na przyrodę. To bardzo ważne, bo pomaga we współbrzmieniu rytmów – przyrody i istoty ludzkiej. Współodczuwanie z naturą pozwala uregulować własny rytm okołodobowy, który jest bardzo ważny w budowaniu głębokiego poranka. Spacer, pośród wielu różnych funkcji, pełni również funkcję porządkującą. To doskonały sposób, aby to, czego dowiedziałaś/dowiedziałeś się w czasie medytacji, pracy, całego dnia, rozmowy „ułożyło się w głowie”. Jak zauważa autor Filozofii chodzenia,

W tym tekście opowiadam o własnej drodze tanecznej, poruszam temat medytacji tanecznej jako jednej z dróg umożliwiających podróż głęboką oraz zastanawiam się, co oznacza słynne powiedzenie „tańczyć każdy może”.  Na początku był taniec Z tańcem jestem związana już jakieś dwadzieścia lat. Nasze stosunki układały się różnie, były wzloty, upadki i rozstania. Zaczęłam tańczyć, bo nie chciałam chodzić do szkoły muzycznej. Kiedy zastanawiałam się, czy wolę trenować łyżwiarstwo

Kilka słów o książce Pico Iyera „Sztuka bezruchu. Przygody w podróżowaniu donikąd”. Czy zastanawiałeś/-aś się kiedyś, jak to jest wybrać się w „podróż Donikąd”? Wyjść z domu i udać się w podróż do wielkiego Nigdzie? Czy wtedy w ogóle można mówić o podróży, czy raczej trwaniu w bezruchu? Jeśli się czegoś naprawdę pragnie, nie trzeba szukać daleko, bo jeśli nie znajdziemy tego przy nas, tak naprawdę nigdy tego nie mieliśmy. Czarnoksiężnik z krainy Oz Przytoczony

Recenzja książki doktora Gabora Mate o związku ciała z emocjami, myślami i duchowością człowieka. Czy istnieje osobowość nowotworowa? Jakie emocje i cechy charakteru są typowe dla osób chorujących na stwardnienie rozsiane, raka płuc czy reumatoidalne zapalenie stawów? Książka doktora Gabora Mate, Kiedy ciało mówi nie, jest jedną z ważniejszych pozycji, którą przeczytałam w ostatnim czasie. Po pierwsze dlatego, że łączy spojrzenie badacza i lekarza-praktyka z rzeczywistością, która wymyka się spojrzeniu